Ne yazacağımı bilmeden yazıyorum yine ama aslında en güzel şey değil midir ne yazacağını bilmeden yazmak ?
Her zaman değildir belki.. sinirli bir halde yazdıklarınızdan belki de saatler sonra pişman olacaksınızdır...
Kitap kardeşliği 6. ayımıza 4 gün var.. yani yarı yıldır birlikte aynı hayal bahçesindeki çiçekleri kokluyoruz.Günlerimiz güzel geçiyor ve okuyan herkes bizle birlikte her ayın ilk gününü iftar saati bekler gibi bekliyor şimdi bir çok şey daha net. Neler net derseniz aslında birçoğumuzun çevresinde okuyan insan bulmak zor hatta parmakla gösterilecek kadar az kardeşlik sayesinde o azınlık bir çatı altında toplandı ve bu birçoğumuz için bulunmaz bir nimet.Bu kardeşlik sayesinde herkes kendi kafasında birilerini buldu konuştu,sohbet etti,buluştu.. Sadece bir kitap okuma grubu olarak artık kalmayacağız. kitap kardeşliği artık bir kanbağı gibi oldu,
sokakta bizle aynı kitabı okuyan kişiye kitap kardeşim olarak bakacağız,
''acaba kardeşlikten mi '' diye düşüneceğiz...
aynı kitabı aldığımız birine hadi kitap kardeşi olalım diyeceğiz...
belki birlikte okuyorsunuzda ne oluyor diyenler vardır
Tatmadan bende bilmiyordum....
Böyle tad alacağımı ilk sayfayı aynı saatte beraber kaldıracağımı , o insanların evde işyerinde,otobüste kumsalda uçakta benle aynı satırları okurken hayal edeceğimi, kitabı okurken bende aslında bir kitap kadar daha hayal koyacağım hiç aklıma gelmezdi....
Birileri beni sevmiyor olabilir ama kitap kardeşliği sevilecek birşey,yaşanacak birşey..Çünkü kitap kardeşliği benim değil bizim...her kitap severin.Bir şeyi iyi bilmemiz gerek. Geçmişi kitaplardan öğrendik geleceği de yeni nesil kitaplardan öğrenecek.belkide çocuklarımız .kitap kardeşi olacak.Bırakabileceğimiz en güzel alışkanlık okuma alışkanlığı diye düşünen bir azınlığız biz ama birlikte olmalıyız....kitap seven herkesle birlikte....
Unutttuğumuz,özlediğimiz, çıkarsız kimse kalmadı dediğimiz anda yine dünyadaki en sadık dostlarımız kitaplarımız sayesinde, hala iyi insanların olduğu ,kardeşim diyebilecek kadar hayatımıza dahil ettiğimiz,görünce belkide soğuk bir merhaba değilde sarılabileceğin , sohbetine doyamayacağın dostların olduğunu hatırlattı bize kitap kardeşliği....
belki benim gibi bir delinin kuyuya attığı bir taş ama ayda ortalama 50 kişi koşulsuz şartsız katılıyor emek veriyor bu delinin taşına.Çoğu zaman sıkılıyor kitaptan ama sırf kardeşlik için bitiriyor kitabımızı bazen, sıradan gelip geçici bir kardeşlik değildir bizimkisi..Kitaplara aşık bu kadar kişinin birbirini sevmemesi olacak şeymi hem ?hep dediğim-iz bir şey var hep de yüksek seslerle söyledik söyleyeceğiz
İYİKİ VARSINIZ KARDEŞLERİM
Ve şimdi 6.ayımıza başlıyacağız 2 kitap birden bizleri bekliyor ,bizde onları tabiki de 1 temmuzda Ahmet Hamdi Tanpınar-Saatleri ayarlama enstitüsü 16 temmuzda Zülfü Livaneli-kardeşimin hikayesi var.
İki tane dost sırasıyla oturacak soframızda ve günlerce biz onları dinleceğiz, onlarla farklı hikayeler yazacağız yine hep birllikte .Kitabı birlikte yaşayacağız ....
Umarım ki yıllarca birlikte geçiririz günlerimizi ve her kitap bizim için özel olur böylece
şimdi 5 tane özel kitabımız var ileride 55 olur belki ?
6.ay da hayaldi belki
ama şimdi 4 gün uzakta
4 yıl sonraki hayalime gün geçtikçe yaklaşıyorum..
1 şubat 2017 ye ne kaldı ki şunun şurasında :)
güzel günler geçti daha güzelleri de geçecek...
birlikte olduğumuz sürece
ben hayatta olduğum sürece bu kardeşlik devam edecek
sayımız 5 de olsa 5000 de olsa ...
herkese 1 kez okuyana da 5 kez okuyana da çok teşekkürler ...
ama en çok teşekkürü bu güzel olayın perde arkasındakiler alıyor...
bana ve bu kardeşliğe destek olan herkese ..
Kimsen yok mu çevrende
sen gibi konuşan...
biz aynı anda konuşuyoruz
konuş bizle....
anlarız seni de ?
sen bizi anla yeter...
koca bir aile
her ay aynı sofrada...
birlikte yaparız yemeği
ve aynı anda oturur
aynı anda kalkarız sofrada
kime erken doyar,kimi geç
ama kardeşine belli etmez kimse
biz bir aileyiz artık
gönülleri bir ,gözleri aynı kitaba bakan....
