dostlar ve anılar

                   Yine bir ayrılık vakti gelmişti dün gece dostlar bavullarını hazırlamış ve ayrılık için yola koyulmuşlardı.. oysa ne güzeldi geldikleri gün oysa ne güzeldi o ilk buluşma .. sarılmalar hasret konuşmaları herşey güzeldi .. 

              güzel bir kahvaltı ile başlamıştık dostlar ile muhabbete... araya bir nöbet arası vermiştik ama  sabah yine dostlarım ile koşuşturmaca başlamıştı .. güzel bir gezi sonrası üsküdarda çay keyfi ve eve dönüş gerçekleşmişti muhteşem bir sofra ile karşılanmıştık ve tabiki bizim elimizde de bir şişe yakut ve rakımızla sofrayı güzelleştirmiştik.Dostlarla olan muhabbet, ve güzel şarkılarla türkülerle eğlenceli ve güzel bir gece geçirdik..Şarabın bende bıraktığı ve gece boyu yakan ateş hariç :)...

    Sabah uyandığımızda ise güzel sohbetlerle bir kahvaltı yapmış ve istikamet istiklal diyerek yola çıkmıştık 

taksimden galataya inip de kokoreç yemeden gidemeyen biri olarak hep beraber kokoreçimizi hem yeyip hem gittik... haliçi selamladık ordan biraz emin önü turu atıp çayımızı yudumladık sessiz sakin bir köşede... Gariptirki hiç yorgunluk yoktu hiç birimizde oğlum dahil. Çünkü herşey sevgi ile dostluk ateşi ile yapılıyor kimse yorulmuyor her saniye eğlenceli geçiyordu.. daha sonra üsküdara gelip ordan eve gitme planları yaptık mangal yapacaktık çünkü en son kurban bayramında yaptığımız düşünülürse çokda güzel olacaktı balkonda kaçak mangal yaptı dostlar ben pek anlamam :) ve afiyetle yedik ...

   Sonra spontane gelişen bir olaydan hadi taksime gidelim dedik ama saat 12 30 du karşıya geçmemiz 2 yi bulmuştu ama ne yazar dostlarla bırlıkte ısen saatın yerin ne onemı vardı gittik istiklale bulduk bir gitarbir keman efkarlandık eğlendik oynadıkk... guzeldi ve sonra döndük tekrar evimize ...

   her gün ayrı güzel her an ayrı tatlı ayrı heyecanlıydı herşey çok güzel her an çok özle geçiyordu ama geçiyordu işte ve bir de bakmıştıkki ayrılık saati geliyordu ve ayrılık saaati gelmişti... sarılıp ağlamak geliyordu içimde hıçkıra hıçkıra ağlamak . oğlunu askere gönderen anne-baba gibi yarini uzağa gönderen aşık gibi...Ama seviyorum ayrılıkları,hasreti ..sevgiyi kıymete bindiren  dostları cilalayan bir olay bence ... muhteşem bir hafta geçirdim ihtiyacımda vardı çok kısa geçti ama olsun herşey çok güzel hoş doyumsuz idi ... sağ olun dostlarım iyiki varsınız herkes bu şehirde çıkarcı iken gerçek arkadaşlıklar yokken çevreci işim düşer mantığıyla herkes birbirini idare ederken insanın bu çarka yenik düşmemek için böyle dostların olması sevindirici ama bir çok insanın bu çarkın ta kendisi olması da bir o kadar üzücü....