Sonra ilk çoçuğuda doğduktan bir müddet sonra ölünce belki bir travma daha geçiriyordu.Sonra 2-3 sene arayla 4 erkek dünyaya geliyordu ve acılar aynı dozda devam ediyordu belkide .
Yıllar yılları kovalıyor ve son çoçuktan tam 19 yıl sonra annem 42 babam 62 yaşında iken ben dünyaya geliyordum. İstenmeyecek kadar varım yani... olsun diyor ve tutuyorlar elimden büyütüyorlar diğer kardeşlerime nazaran daha rahat büyüyorum annemin sevgisi sayesinde.Sonsuz sevgi sıfır nefret ile büyütüyor beni hep dizinde yatırıyor yanlarında ayırmıyor 14 yaşımda liseye yatılı okumaya gidene kadar.
ve ayrılık gelip çatıyor annemsiz günlerim başlıyor hiçbir yer annem kokmayan annem gibi olmayan bir kent ve sevgisiz bir dünyaya bodoslama dalıyorum . Annemde son yavrusundan uzakta kalıyor ama ikimzide içten içe biliyoruz birdaha dönüşüm olmayacağını o eve 2002 de bir çıkıyorum evden sonra sadece tatillerde görebiliyorum annemi ..Özlüyorum hep annemi ama oda beni para biriktiriyor babama çaktırmadan benim için o yaşlı yüreğiyle . ve hep seviyor beni neden diye sormaıyorum çünkü bizim ailede duygular konuşulmaz sevgi konuşulmaz kimse tek kelime etmez sevmıyorsa soyler ama olumlu güzel şeyler konuşulmaz pek kimse bilmez öyle konuşmayı :(
Herkesin annesi kendine güzel geliyor olabilir ama benim annem büyük kadındır bence bu aile hala ayakta ise hala kardeşlik varsa annem sayesindedir ..Seni beğenmeyenlere hep sorarım içimden ve de kızarım nende benim gibi göremiyorlar diye ama artık kızmıyorum ve sormuyorum benim görüdğüm gibi gormesinler seni beni herşeyinle sevdim anne yanlışınla doğrunla ve hep seveceğim ölene dek..
Tıpkı senin beni sevdiğin gibi tıpkı senin beni gördüğün gibi...
Hep duam aynı olacak Allah sana benim acımı yaşatmasın Anne
Bu dünyada çektiğin her acının mukafatını fazlasıyla alırsın inşallah anne
seni kızından ötürü değil senin o tertemiz ve sonsuz iyilikle dolu kalbinden dolayı seviyorum
İKİNİZİDE ÇOK SEVİYOR VE BU ÖZEL GÜNDE ELLEERİNİZDEN ÖPÜYORUM...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder